افزایش تخریب محیط زیست در سال های اخیر، بررسی رابطه میان سطح فعالیت های اقتصادی و شاخص های زیست محیطی را مطرح نموده است. اغلب، یک رابطه علی یک طرفه از تغییر در سطح فعالیت های اقتصادی به تغییر در آلودگی فرض شده است. در حالی که جهت علیت میان آلودگی و رشد اقتصادی کاربردهای سیاستی معنی داری دارد، پیش فرض جهت علیت می تواند ماهیت صحیح رابطه را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین بررسی ابعاد اقتصادی انتشار گازهای آلاینده و پیامدهای آن از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. مطالعه حاضر وجود رابطه بلند مدت میان انتشار دی اکسید کربن و رشد اقتصادی را با در نظر گرفتن دو متغیر دیگر مصرف انرژی های فسیلی و آزادی تجاری در ایران طی دوره 1346-1386 بررسی می کند. لذا جهت مطالعه چگونگی رابطه علی درآمد-انتشار، از آزمون علیت بر اساس الگوی تصحیح خطا استفاده شده است. نتایج نشان می دهد علیت از رشد اقتصادی، مصرف انرژی های فسیلی و آزادی تجاری به انتشار دی اکسید کربن وجود دارد، اما عکس آن مورد تایید قرار نمی گیرد. از یک طرف به دلیل این که مصرف انرژی های فسیلی در کشور اثری بر رشد اقتصادی ندارد و از طرف دیگر مصرف انرژی از عوامل ایجاد آلودگی می باشد، می توان کاهش مصرف انرژی های فسیلی را به عنوان راهی جهت کاهش آلودگی پیشنهاد نمود.